Kuşlar binalar arasında kaybolmuş uçuyorlar. Konacak ağaç, yiyecek solucan arıyorlar. Yerde bir ekmek parçası bulsalar, ne parçası kırıntısını bulsalar hemen konarak iştahla yemeye başlar. Her bir hareketten kaçar korkudan çatılara sığınırlar. Pencere pervazına konmuş yiyecek beklerler kötü kalpli insanlar yemek vermem diye kovarlar kuşcağızı. Bu kötü insanlar gibi yapmayalım. Her gün pencerenin pervazına biraz ekmek koysak, onlar için büyük mutluluk. Onu yemek için kavga ederler. Kuşları birbirine düşurmemek için en ideali ekmeği bir kuşun yiyebileceği kadar bölüp her bir parçayı farklı bir pencere pervazına yerleştirmek en mantıklısıdır. Bunu bütün mahalle yaparsa, bütün şehir, bütün ülke, bütün dünya, yapabilen herkes, ekmeğini kuşa ayırabilecek imkanı olan herkes bunu yapsın. Çünkü onların çöplerden yemesini ismiyorsak, şehir pisliğinde zehirlenmiş balıkları yemelerini istemiyorsak, en önemlisi vicdanımız varsa bunu yapmalıyız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder